“ အေဖကလဲ…ဒီအရက္ေတြ မေသာက္ပါနဲ ့ဆိုတာ…”..ကၽြန္မရဲ ့အေဖ့ကုိ မေက်မနပ္ ေျပာလိုက္တဲ့ေလသံ … “အေဖ့ ေဆးလိိပ္နံ ့ေတြကလဲ အသက္႐ႈလို ့ေတာင္ မ၀ေတာ့ဘူး..”.. ကၽြန္မရဲ ့ ျပစ္တင္သံ..
ဟုတ္ပါသည္…တစ္ေန ့တစ္ေန ့ဒီအေၾကာင္းေၾကာင့္ အေဖနဲ ့့ကၽြန္မ အေခ်အတင္ အၿမဲ ျဖစ္ေနက်ပါ… ျပန္စဥ္းစားရင္ အေဖ့ကိုလဲ သနားမိတယ္…ဒါေပမဲ့ ဒီလိုေတြ ေျပာတယ္ဆိုတာကလဲ အေဖ့ က်န္းမာေရး အတြက္ပါ…တစ္ေန ့ကို စီးကရက္ တစ္ဗူးေသာက္တဲ့ အေဖ….ေခ်ာင္းေတြ မၾကာခဏဆိုးေနတဲ့ အေဖ့ကို ေဆးစစ္ၾကည့္ပါလို ့ေျပာတိုင္း အေဖက “ အိုး…အေဖ့ က်န္းမာေရးက ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ပဲ..” တဲ့… ေျပာရခက္တဲ့ အေဖပဲ…အေဖ့အေၾကာင္းေတြးရင္း ေခါင္းထဲမွာ ငယ္ငယ္က ဘ၀ကို ျပန္သတိယ သြားမိတယ္..
အရင္တုန္းက ကၽြန္မတို ့ငယ္ဘ၀က လိုတရပါ… အေဖ့ရဲ ့ လုပ္ငန္းကလဲ ၀င္ေငြေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့… လုပ္ငန္းခြင္မွာ အေပါင္းအသင္းနဲ ့ေသာက္မယ္…အလုပ္အေၾကာင္းေျပာရင္းစားၾက ေသာက္ၾကေပါ့… အေဖက ေငြကေလး လက္ဖ်ားသီးေနတဲ့ခ်ိန္ဆိုေတာ့ မင္းသားတစ္ေယာက္လိုပါပဲ…ေဆးလိပ္နဲ ့ အရက္ကို လုပ္ငန္းခြင္မွာေရာ အိမ္မွာပါ ဟန္ပါပါ မာန္ပါပါ ေပ်ာ္လို ့ ပင္ပန္းလို ့ေသာက္ခဲ့သူပါ…ကၽြန္မတို ့ ေမာင္ႏွမ လူပ်ိဳ အပ်ိဳေပါက္ အရြယ္က်မွ ကံၾကမၼာရဲ ့အလွည့္ အေျပာင္းနဲ ့ရန္သူမ်ိဳး ငါးပါးဒဏ္ေၾကာင့္ ကၽြန္မတို ့မိသားစုေလး ကေမာက္ကမ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္…အေဖလည္း အလုပ္မလုပ္ ေတာ့ဘူး…ကၽြန္မတို ့ လဲလုပ္ငန္းခြင္ ကိုယ္စီ၀င္ေပါ့…ဒါကိုလဲ အေဖက အေသာက္မပ်က္…ေျပာတာက စိတ္ညစ္လို ့ တဲ့…ညညဆို အေဖ့ သက္ျပင္းသံကို ကၽြန္မ ၾကားၾကားေနရတယ္…သားသမီးေတြ ႐ွာေနရတာကို သူ စိတ္မခ်မ္းသာဘူးေလ… အေဖ့ရဲ ့သားသမီး အေပၚမွာ ထားတဲ့ ေစတနာေတြပါ…
တစ္ေန ့ကၽြန္မ အလုပ္က ျပန္အလာ..အေဖ့ကို ဒီလို ေသာက္စားေနတာ ေတြ ့ရေတာ့ စိတ္မခ်မ္းသာဘူး… ဒါနဲ ့ကၽြန္မလဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး…အေဖ့ကို “ အေဖကလဲ တစ္ေန ့တစ္ေန ့ဒါေတြပဲ လုပ္ေနတာပဲ…”လို ့အေဖ့ကို ထံုးစံအတိုင္း စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ ့ကၽြန္မ ေျပာမိေတာ့ အေဖက “ သမီးေလးရယ္…အေဖက ဘယ္သူ ့ကို ဒုကၡေပးေနလို ့လဲ…အေဖကိုယ့္ဟာကို ေအးေအးေဆးေဆး ေသာက္ေနတာပါ..”တဲ့… ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္သည္…အေဖက ေသာက္တယ္ဆိုေပမဲ့ ဘယ္သူ ့ကိုမွ ဒုကၡမေပး ျပႆနာမ႐ွာပါဘူး… သူ ့ဟာသူ ေအးေအးေဆးေဆးေလး ေနတတ္သူပါ..ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မတို ့က ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေနတာဆိုေတာ့ သိကၡာက်တယ္ ထင္ခဲ့မိတယ္ေလ…ၿပီးေတာ့ အေဖ့အတြက္လဲ စဥ္းစားၿပီးေျပာတာပါ…..ဒါေပမဲ့ အေဖ့ကို ဒီလို ေျပာၿပီး ကၽြန္မ မ်က္ႏွာ ပုပ္သိုးေနတယ္…ဘာလုပ္လုပ္ ဒုန္းဒုန္း ဒိုင္းဒိုင္း နဲ ့မေက်နပ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္…(ငရဲအိုးေတာ့ ေဇာက္ထိုးကပ္ေတာ့မယ္…) ဒါကို သိတဲ့ အေဖက ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားပံုရတယ္…ၿပီးေတာ့ အေဖက “သမီးေလးတို ့ကို အေဖ ဒုကၡ မေပးပါဘူးကြယ္…အေဖ ကိုယ့္ဟာကို ေအးေအးေဆးေဆး ေနေနတာပါ..ဒါကို သမီးက ဘာမေက်မနပ္ ျဖစ္ေနတာလဲ..” လို ့အေဖေမးေတာ့ ကၽြန္မလဲ “ အေဖ့ကို ဒီလိုမ်ိဳး ပံုစံႀကီးေတြ ့ရတာ စိတ္မခ်မ္းသာဘူး…ၿပီးေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာလဲ မ်က္ႏွာငယ္ ရတယ္…” လို ့ ကၽြန္မေျပာေတာ့… အေဖ့မ်က္ႏွာမွာ ကၽြန္မ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္ေတြ လိမ့္ဆင္းလာတယ္…
“ သမီးရယ္…အေဖက ဒီအခ်ိန္မွာ စီးပြားမ႐ွာႏိုင္ေတာ့လို ့သမီးေလးတို ့လုပ္စာကို စားေနရလို ့ဒီလိုမ်ိဳး ေျပာတာေပါ့ေနာ္…” တဲ့… “ သမီးေလးတို ့ကို ေရႊတြဲလြဲ ေငြတြဲလြဲ ထားခဲ့တုန္းကလဲ အေဖ ဒီလိုမ်ိဳး ေနခဲ့တာပါ…”တဲ့..ကဲ…ကၽြန္မ ဘယ္လို စကားေတြနဲ ့အေဖ့ကို ေျပာရမလဲ…ကၽြန္မမွာ စကားေတြ ဆြံ ့အ ေနခဲ့တယ္…ကၽြန္မလဲ အေဖနဲ ့တူတူ ေရာၿပီး ငိုလိုက္မိတယ္…ၿပီးေတာ့မွ “ အေဖရယ္…သမီး ဒီသေဘာနဲ ့ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး…အေဖတစ္ေယာက္ရဲ ့က်န္းမာေရးကို အေလးထားတဲ့ သမီးတစ္ေယာက္ အေနနဲ ့ ရင္ထဲက ႐ွိတဲ့ က႐ုဏာ ေဒါေသာ ေျပာမိတာပါ အေဖရယ္….သမီး ေၾကာင့္ အေဖ အခုလို ခံစားရတယ္ဆို သမီး ကန္ေတာ့ၿပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္…”..ကၽြန္မ ေျပာလဲ ေျပာ ငိုလည္းငိုေပါ့…အေဖက အဲ့ဒီေတာ့မွ သူ ့ ထံုးစံအတိုင္း ေလျပည္ေအး ေလးနဲ ့.. “ သမီးရယ္…အေဖက သမီးေလးတို ့႐ွာေကၽြးေနရလို ့အေဖက သမီးေလးတို ့ကို ဘာမွ လုပ္မေပးႏိုင္ ေတာ့လို ့…သမီးေလးတို ့ရဲ ့လုပ္စာ ထိုင္စားေနရေပမဲ့ အေဖတစ္ရက္မွ စိတ္မခ်မ္းသာခဲ့ပါဘူး…အေဖ့ကို သမီးေလးက ဒီလုိေျပာေတာ့ အေဖ အရမ္း၀မ္းနည္းသြားလို ့ပါ…”…တဲ့…အဲ့ဒီေန ့က ကၽြန္မတို ့သားအဖလည္း မိုးလင္းတဲ့ထိ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္….
ေနာက္ကၽြန္မလဲ အေဖ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစဆိုၿပီး ဘာမွ မေျပာေတာ့ဘူး…အေဖလည္း သူစိတ္ညစ္လာတဲ့ အခါတိုင္း ကၽြန္မတို ့အလုပ္က ပင္ပင္ပန္းပန္း ျပန္လာတိုင္း သူလဲ ေဆးလိပ္နဲ ့အရက္ကို အေဖာ္ျပဳရင္း စိတ္မခ်မ္းမသာနဲ ့ ဒီအတိုင္း ေနလာခဲ့တယ္….အေမကေတာ့ မယား၀တၱရားေရာ မိဘသတၱရားေရာ ေက်ျပြန္႐ွာပါတယ္….
အေျခေန အရပ္ရပ္ေၾကာင့္ ကၽြန္မ မိဘေတြနဲ ့ေ၀းတဲ့ေနရာကို အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေရာက္ခဲ့တယ္… အၿမဲတမ္းလည္း မိဘေတြရဲ ့က်န္းမာေရးကို ကိုယ္စြမ္းသေလာက္ အေ၀းကေနပဲ သတင္းေမးခဲ့တယ္… တစ္ေန ့ေတာ့ အေမက “ ဒီေန ့ နင့္အေဖ လူမိုက္ႀကီးကို ေဆး႐ံုသြားျပရတယ္..”တဲ့…ကၽြန္မ စိတ္အရမ္းပူသြားတယ္…ကမန္းကတန္းပဲ ေမးလိုက္တယ္… “ အေဖ ဘာျဖစ္လို ့လဲ အေမ..” လို ့.. “ ဘာျဖစ္ရမလဲ နင့္အေဖ သူ မိုက္ခဲ့တာေတြေၾကာင့္ အခုတီဘီတဲ့…” ကၽြန္မ ခ်ာခ်ာလည္သြားတယ္… “ ဟင္…ဒါ..ဒါဆို ကင္ဆာေပါ့..ကင္ဆာျဖစ္ၿပီေပါ့…” မရဲတရဲ အေမ့ကို ေမးၾကည့္ေတာ့.. “ ကင္ဆာအဆင့္ထိေတာ့ မေရာက္ေသးဘူး..ဒါေပမဲ့ ေဆးကိုေတာ့ ႏွစ္နဲ ့ ခ်ီေသာက္ရမယ္တဲ့…လူမိုက္ႀကီးကို ေျပာလိုက္ဦး”..ဆိုၿပီး အေဖ့ကို စကားေျပာခိုင္းတယ္..ကၽြန္မလဲ ကင္ဆာမဟုတ္ဘူးဆိုလို ့စိတ္ေတာ့ နည္းနည္းေအးသြားတယ္...ကၽြန္မ အဖြား အေဖ့ရဲ ့အေမလဲ ေဆးလိပ္ တအားေသာက္လို ့ အဆုတ္ကင္ဆာနဲ ့ဆံုးသြားတာေလ...
VZO ထဲမွာ ျမင္ရတဲ့ အေဖ့မ်က္ႏွာက ပိန္သြားလိုက္တာ…ေႀသာ္…အေဖရယ္ ဒါေတြကို ႀကိဳသိလို ့ သမီးေျပာခဲ့တာပါ အေဖရယ္… “ အေဖဘယ္လိုေနေသးလဲ…ေခ်ာင္းဆိုးရင္ ေသြးပါတာ မ်ားလား..သက္သာလား..” အေလာတႀကီးပဲ ေမးလိုက္တယ္.. အေဖက အျပစ္႐ွိသူ တစ္ေယာက္လို ၿငိမ္သက္ေနတယ္…“ အေဖ…ပိုက္ဆံေတြ ဘာေတြ ေခၽြတာ မေနနဲ ့ေနာ္…အထူးကုနဲ ့သြားျပလိုက္…အေဖလိုတာ သမီး အကုန္ပို ့ေပးမယ္…” ဆိုေတာ့… “ ဟာ…ရတယ္ သမီး အေဖက ဘာမွ ျဖစ္တာမွ မဟုတ္တာ…အေဖ သမီးတို ့ဆီကို က်န္းက်န္းမာမာနဲ ့လာဦးမွာ..” တဲ့…ေျပာရင္း အေဖေခ်ာင္းေတြဆိုးေနျပန္တယ္…အေဖက သားသမီးေတြ ႐ွာထားတဲ့ ပိုက္ဆံကို သံုးရမွာ အင္မတန္ ၀န္ေလးတတ္သူပါ… ဒါေၾကာင့္လဲ လိုအပ္တာကို မသံုးမိမွာ စိုးလို ့ ကၽြန္မေျပာခဲ့တာပါ…အေဖ့ အေၾကာင္းကို ကၽြန္မ အသိဆံုးေလ…
အဲ့ဒီလိုေတြ မတိုင္ခင္က အေဖတို ့ကို အလည္လာဖို ့ ကၽြန္မ ေျပာထားတာပါ… အေဖကလဲ လာခဲ့မယ္ဆိုၿပီး အားတက္သေရာ ေျပာခဲ့ေသးတာ…အခုေတာ့…အေဖ့မွာ ဒီေရာဂါဆိုးႀကီး ခံစားေနရတယ္… အေဖ့ကို ကၽြန္မ ေလေအးေလးနဲ ့ “ အေဖရယ္ အခုေတာ့ ဒါေတြကို မလုပ္ပါနဲ ့ ေတာ့ေနာ္…အရင္ကဆို အေဖ အသည္းလည္း ေျခာက္ခဲ့ၿပီးၿပီ….အခုတစ္ခါ ေနာက္တစ္မ်ိဳး…အေဖ့ အတြက္ ဒီဟာေတြက ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းက်ိဳးေပးလဲ…သမီးတို ့အခုဆို အေဖ့ကို အေ၀းကေနပဲ ဂ႐ုစိုက္ႏိုင္တာပါ…အေဖ့ကို အနီးကပ္ သမီး မျပဳစုႏိုင္ဘူး…အေဖလိုတာကို အေ၀း ကေနပဲ သမီး ပို ့ေပးႏိုင္႐ံု..သတင္းေမး႐ံုကလြဲရင္ စိတ္သြားတိုင္း လုပ္လို ့မရတဲ့ အေျခေနပါ အေဖ…အဲ့ဒီေတာ့ အေဖ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဂ႐ုစိုက္ေပးပါ…သမီးတို ့မိသားစုေတြ သိုက္သိုက္၀န္း၀န္း နဲ ့ အၾကာႀကီး ေနက်ဦးမွာေလ… အေဖက်န္းမာမွ သမီးတို ့ဆီလဲ လာလို ့ ရမွာေလ….”… ကၽြန္မေျပာတာေတြကို အေဖ ဘာမွ ျပန္ေျပာပဲ နားေထာင္ေနေပမဲ့ အေဖ့ရဲ ့ မ်က္၀န္းမွာ လဲ့ေနတဲ့ အရည္ေတြရဲ ့အဓိပၸါယ္ကို အေဖ့ သမီးေကာင္းေကာင္း နားလည္ပါတယ္…
အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းကစၿပီး ခုခ်ိန္ထိ အေဖ အရင္လို မေနေတာ့ဘူး… အရင္ကထက္လည္း က်န္းမာေရး ပိုေကာင္းလာတယ္… ႏွစ္နဲ ့ခ်ီၿပီး ေသာက္ရမဲ့ေဆးက အခုဆို လပိုင္းပဲ ေသာက္ရေတာ့မယ္တဲ့…အေဖ့ရဲ ့ေသြးရင္းသားရင္းေတြေတာင္ ေရာဂါကူးမွာစိုးလို ့ အိမ္ေတာင္မလာၾကေပမဲ့ အေမကေတာ့ ေမတၱာအရင္းခံ နဲ ့ေစတနာထားၿပီး ဘာကိုမွ မေၾကာက္… အေဖ့ကို ျပဳစုဂ႐ုစိုက္ ေပးခဲ့တာေၾကာင့္လဲပါမွာပါ…အေဖသာ အရင္က မဆိုးခဲ့ရင္ ကၽြန္မတို ့ အခုခ်ိန္ေလာက္ဆို မိသားစုေတြ ဆံုေနေလာက္ၿပီ… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ… အေဖ အခုလို က်န္းမာလာတာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္မဆံုးပါဘူး… အေဖ့ကို ခ်စ္တဲ့ သမီး…. မိသားစု ဆံုေတြ ့ ရမဲ့ ရက္ကို ေစာင့္စားရင္း… အေဖ အျမန္က်န္းမာပါေစလို ့ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို ့သလိုက္ပါတယ္…အေဖ…
6 comments:
မကာရံဆူး ေတာင့္တေနတဲ့ မိသားစုေလးနဲ႔ အၿမန္ဆံုး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေတြ႔ရပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္ဗ်ာ။
yu ya
ေက်းဇူးပါ ကိုယုယေရ...ေပးတဲ့ဆုနဲ ့ျပည့္ပါေစ
ကုိယုယေပးတဲ႔ ဆုနဲ႔ျပည္႔မွာ ပါ မမဆူးေရ
လာဖတ္သြားတယ္ေနာ္ မမဆူးေရ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ကြယ္ ဘုိင္
ေဖေဖေနေကာင္းပါေစလို့ဝင္ၿပီးဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစေနာ္
၀ိုင္းၿပီး အားေပးက်တဲ့ ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုးကို ကာရံက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း...
ေပးေသာဆုနဲ ့ျပည့္ရပါလိုေၾကာင္း...
စာအေရးအသားေကာင္းတယ္။ရင္ထဲကို တမ်ိဳးမ်ိဳးေတာ့ခံစားလိုက္ရတယ္။
Post a Comment