ဆီမီး ထြန္းညွိ မီးပံုးပ်ံလႊတ္
သီတင္းကၽြတ္ကာ ဤခ်ိန္ခါ၀ယ္
အမိအဖ ၊ ဘိုးဘြား ၊ ဆရာ ေက်းဇူးျဖာကို
ကိုယ္ ႏႈတ္ ၀စီ ထိုသံုးမည္ႏွင့္
က်ဴးလြန္ ေမွာက္မွား အမိုက္မ်ားအား
စိတ္မွာေမ့ေဖ်ာက္ အျပစ္မေရာက္ရန္
ဆယ္္ျဖာ႐ွိခိုး လက္စံုမိိုး၍
ၫႊတ္တြားခယ ဦးခ်ပါသည္
ဤ မဂၤလာ အခါသမယတည္း..
အေ၀းေရာက္သား သမီးမ်ားမွာ
ေရေျမေတြျခား မိဘမ်ားႏွင့္
မနီး ေ၀းကြာ ထိုေနရာမ်ား
မျမင္ႏိုင္ကား စိတ္မွာထား၍
ေက်းဇူးကိုဆပ္ မေမ့အပ္သည့္
မ်က္လံုးစံုမွိတ္ အရိပ္တို ့အား ျမင္ေယာင္မွန္းထင္
ကန္ေတာ့ပန္းဆင္လို ့ဦးထိပ္တြင္ထား
ျပားျပား၀ပ္ဆင္း ဘုရား ေျခရင္း၌
ယံုၾကည္ျမတ္ႏိုး ႐ွိခိုးပါသည္…
ဤ မဂၤလာ အခါသမယတည္း….
5 comments:
က်က္သေရ မဂၤလာရွိလွပါေပမယ္ ဆူးေရ
တာ႔တာ
ညီမေလးေရ..ကဗ်ာေလး လာဖတ္သြားပါတယ္။ေကာင္းျခင္းမဂၤလာနဲ႔ ျပည့္စံုပါေစ။
ကာရံဆူးက ဒီလုိလဲေရးေသးသကုိးဗ် က်က္သေရ မဂ္လာရွိတဲ့ကဗ်ာေလးပဲဗ် ကဗ်ာဖတ္ၿပီး ၾကည္ႏူး၀မ္းသာ ျဖစ္၍ျပန္သြားပါတယ္ း))
ကဗ်ာေလးကို ဖတ္သြားတယ္။
ကာရံေရးတတ္လိုက္တာေနာ္။
အလဲ့
ကဗ်ာေလးကကိုယ္ပိုင္လားဗ်
ဒါမ်ိဳးလည္းေရးတတ္ေသးတာပဲကိုး
ေတာ္၏ ။
Post a Comment